Από τα παιδικά του χρόνια έζησε... αδικημένος και δυστυχώς "έφυγε" άδικα πολύ νωρίς ο συγχωριανός μας Χρήστος Ζλατινούδης, ο "Τουτούκας" όπως τον γνωρίζαμε οι περισσότεροι.
Ένα παιδί που δεν μεγάλωσε όπως τα άλλα της ηλικίας του, που αδικήθηκε πολλές φορές πρώτα από το οικογενειακό και έπειτα από το υπόλοιπο περιβάλλον του χωριού, αντιμετώπισε τα τελευταία χρόνια αρκετά προβλήματα υγείας για λόγους που αρκετοί γνωρίζουμε.
Τελικά, δεν κατάφερε να κερδίσει την "μάχη" με τον θάνατο και στο νοσοκομείο Κομοτηνής όπου νοσηλευόταν άφησε την τελευταία του πνοή την Πέμπτη. Την Παρασκευή έγινε η κηδεία του στο Παλιούρι, με την μητέρα του Δάφνη να βρίσκεται σε κατάσταση σοκ. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της παλιουριώτικης γης που τον σκέπασε.
Υ.Γ. Το 2016 είναι δυστυχώς ΜΑΥΡΟ ΚΑΙ ΑΡΑΧΝΟ για το χωριό μας, αφού από την αρχή του πολλοί νέοι άνθρωποι έχουν φύγει πρόωρα και άδικα. Κουράγιο στους δικούς τους ανθρώπους, γιατί αυτοί είναι που πονάνε περισσότερο και θα πενθούν τον χαμό των αγαπημένων τους προσώπων κάθε μέρα.
Ας ειναι ελαφρυ το χωμα που σε σκεπαζει ξαδερφε.Εχεις οικονομησει μια θεση στον Παρδεισο!!! διοτι ετσι επιβραβευονται οσοι αδικηθηκαν στην ματαιη τουτη ζωη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ.Β.
Τίποτα ευχάριστο κ χαρούμενο θα ακούσουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα ευχάριστο θα ακούσουμε ή δεν παίζει;κανένας να παντρεύεται η να βαφτίζει.κάτι ευχάριστο τέλος πάντων;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι καλά που δεν γράφει για όλους, γιατί από την αρχή της χρονιάς έχουν πεθάνει και αρκετοί ακόμα συγχωριανοί μας μεγαλύτερης ηλικίας. Αυτά όμως είναι μέσα στην ζωή
ΑπάντησηΔιαγραφή