ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΠΑΛΙΟΥΡΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΟΝΤΆ ΣΤΟΝ ΒΟΛΟ

Πέντε χωριά με το όνομα Παλιούρι υπάρχουν στην Ελλάδα. Το δικό μας και το Παλιούρι Χαλκιδικής, Καρδίτσας, Φθιώτιδας και Μαγνησίας. 

Το τελευταίο που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα έξω από τον Βόλο και ανήκει μάλιστα διοικητικά στον Δήμο Βόλου, θα γνωρίσουμε σήμερα μέσα από μια παρουσίαση που έκανε η πολύ γνωστή και ιστορική τοπική εφημερίδα "Θεσσαλία". Το συγκεκριμένο Παλιούρι κατοικείται από ελάχιστους κατοίκους.  Ο οικισμός που βρίσκεται σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από το μεγαλύτερο χωριό Διμήνι, έχει εγκαταλειφθεί πολλές δεκαετίες τώρα και πλέον στο χωριό δεν ζούνε παρά ελάχιστες ψυχές, μετρημένες στα δάχτυλα των χεριών. 

Τα περισσότερα από τα παλιά πέτρινα σπίτια είναι γκρεμισμένα και το Παλιούρι θυμίζει ένα χωριό-φάντασμα, χωρίς όμως αυτό να μειώνει στο ελάχιστο την ιστορική και αρχιτεκτονική αξία του. Στα συρτάρια του Υπουργείου Περιβάλλοντος βρίσκεται η πρόταση για τον χαρακτηρισμό του Παλιουρίου ως παραδοσιακό οικισμό, κάτι που άπαντες συγκλίνουν ότι είναι ο μοναδικός τρόπος για να «ζωντανέψει» και πάλι ο τόπος.

Η ιστορία του Παλιουρίου ξεκινά τον 19ο αιώνα, αφού τότε αναπτύχθηκε ο οικισμός. Ωστόσο, οι σεισμοί του 1955-’57 αποτέλεσαν καίριο πλήγμα, αφού η πλειοψηφία των σπιτιών, που ήταν τριώροφα, υπέστησαν μεγάλες ζημιές. Εκείνη την εποχή η μορφή του οικισμού αλλοιώθηκε, αφού οι τότε κάτοικοι φοβήθηκαν και προχώρησαν σε μείωση του αριθμού των ορόφων στα υφιστάμενα κτίσματα, με αποτέλεσμα να αλλάξει η αρχιτεκτονική φυσιογνωμία του Παλιουρίου. 

Σήμερα στο χωριό ο αριθμός των σπιτιών που υπάρχουν, υπολογίζεται στα εκατό, αν και τα πιο πολλά έχουν εγκαταλειφθεί από τους ιδιοκτήτες τους. Βρίσκονται παραδομένα στη φθορά του χρόνου και ελάχιστα δεν έχουν καταστραφεί κι εξακολουθούν να είναι κατοικήσιμα. Βέβαια, αυτός δεν είναι ο μοναδικός λόγος που ο χρόνος στο Παλιούρι άρχισε να μετράει αντίστροφα. 

Η απουσία σύνδεσης του οικισμού με το ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά και η έλλειψη παροχής πόσιμου νερού, σε συνδυασμό με την ανυπαρξία οδικού δικτύου (ο δρόμος που συνδέει το χωριό με το Διμήνι κατασκευάστηκε πολύ αργότερα), δημιούργησαν ανυπέρβλητες δυσκολίες στην καθημερινότητα των Παλιουριωτών. Πριν από λίγες δεκαετίες τους παραχωρήθηκαν οικόπεδα στο Διμήνι, ώστε να μπορέσουν να ξεκινήσουν από την αρχή τη ζωή τους κάτω από καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Μοιραία το Παλιούρι άρχισε να φθίνει κι ελάχιστοι ήταν εκείνοι που έμειναν πίσω, απασχολούμενοι ως επί το πλείστον με γεωργικές εργασίες (κυριαρχεί η καλλιέργεια ελαιόδεντρων) και την κτηνοτροφία.

Ας δούμε και ένα βίντεο από το ρεπορτάζ που έκανε το 2015 στο χωριό Παλιούρι του Βόλου