ΠΑΛΙΟΥΡΙΩΤΙΚΑ... ΜΑΣΑΛΙΑ

Ο συγχωριανός μας... αβτζής(κυνηγός), είχε ένα πολύ καλό κουπάι(κυνηγόσκυλο) και η φήμη του είχε εξαπλωθεί σε όλη την περιοχή. Το έμαθαν λοιπόν κάποιοι ξένοι κυνηγοί και ζήτησαν να το αγοράσουν, προσφέροντας πάνω από 300.000 δραχμές(πριν έρθει το ευρώ).
Όσες φορές όμως και αν ήρθαν στο Παλιούρι, αυτός τους απάντησε αρνητικά. Η γυναίκα του που το έμαθε, άρχισε να του διαμαρτύρεται συνέχεια. "Πούλησε το σκλι άντρα μου. Με τα λεφτά που σου δίνουν θα φτιάξουμε ένα μπάνιο και δεν θα πηγαίνουμε στο... μιστιράκου(τουαλέτα) έξω απ' το σπίτι, ούτε θα κάνουμε μπάνιο στην... κουπάνα(λεκάνη). Τί το κρατάς".
Ο συγχωριανός μας όμως είχε έτοιμη την απάνητηση. "Δε μη λες γναίκα. Όταν παένου στου κυνήγ' ποιος θα κυνηγάει τσ' λαοί κι τα ουρτύκια; Θα πάρω τ' μπανέρα και τ' χέστρα"; 
Κόκκαλο η γυναίκα του και μετά από αυτό δεν του ξαναζήτησε να πουλήσει το κυνηγόσκυλο.