Την Παρασκευή τα ξημερώματα,παραμονή Χριστουγέννων δηλαδή, έχουμε τα... κόλιαντα. Για όσους έχουν ξεχάσει ή δεν γνωρίζουν το συγκεκριμένο έθιμο, να πούμε ότι τα παιδιά του Παλιουρίου μαζεύονταν παρέες και γυρνούσαν στα σπίτια τις πρώτες πρωϊνές ώρες. Φώναζαν... κόλιαντα και οι νοικοκυρές τους έδιναν καρύδια, σύκα, καραμέλες, μήλα, φιρίκια, πορτοκάλια, μανταρίνια και όσοι είχαν την δυνατότητα και κάποιες δραχμές.
Το βράδυ της ίδιας μέρας, πριν ξημερώσουν δηλαδή τα Χριστούγεννα, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία νέοι του χωριού, γυρνούσαν ως μια παρέα με γκάιντα ή τουμπερλέκι ή ούτι και τραγουδούσαν σε όλο το χωριό τα θρακιώτικα κάλαντα, τα... Χριστόϊαννα όπως είναι πιο γνωστά.Χριστόϊαννα, Χριστόϊαννα,
τώρα Χριστός γινιέτι.
Γινιέτι για να θρέφετε
στου μέλι κι του γάλα.
Του μέλ' του τρών' οι άρχοντιςκι του κηρί στους άγιους.
Κι του μιλισουβότανου
του τρών΄ τα παλλικάρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου