Ο τόπος μας έχει ανάγκη από τέτοια άρθρα που τον διαφημίζουν

Προορισμός Διδυμότειχο

Άρθρο του Αλέξανδρου Κατραούζου στο site Liberal.gr

Το δίσεκτο έτος που διανύουμε έχει πολύ από Πόλη, την πρωτεύουσα «της καρδιάς μας», κατά την προσφιλή έκφραση του κου Ερντογάν. Στις 12/1 ένα τρομοκρατικό χτύπημα έξω από την Αγιά Σοφιά στοίχισε τη ζωή σε 15 άτομα, ανάμεσα τους 9 Γερμανούς περιηγητές. Την 29η Μαΐου ο Τούρκος Πρόεδρος σε μια φολκλόρ αναπαράσταση της Άλωσης καλούσε τους Μουσουλμάνους να κάμουν περισσότερα παιδιά. Ενέπνευσε και έναν Χριστιανό.

Ο προσωρινός από εκείνη την ημέρα ιμάμης είναι πια μόνιμος απωθώντας ακόμη περισσότερους τουρίστες να επισκεφτούν ένα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς υπό την προστασία της UNESCO. Ένα μουσείο-σύμβολο της πάλαι ποτέ Αυτοκρατορίας της «δικής μας, παλλόμενης από ευρωπαϊκή Ιστορία, καρδιάς», της Ανατολικής Ρωμαϊκής.

Μόνο που με αυτήν του την κίνηση ο κος Ερντογάν ενέπνευσε τον ίδιο Χριστιανό να αναλογιστεί ότι μια από τις πρωτεύουσες της Βυζαντινής, κατά τον νεολογισμό του Γερμανού φιλολόγου Βόλφ (όχι οικονομολόγου Βόλφγκανγκ), Αυτοκρατορίας βρίσκεται σε ελληνικό έδαφος, στο Διδυμότειχο! Και ότι στην ίδια καστροπολιτεία του Έβρου θα εντοπίσουμε το σημαντικότερο ισλαμικό μνημείο σε ευρωπαϊκή χώρα, το τέμενος του Σουλτάνου Βαγιαζήτ που εγκαινιάστηκε το 1420. Ήταν η εποχή όταν οι Οθωμανοί, έχοντας εκμεταλλευτεί την υπερφορολόγηση και τους εμφύλιους δυναστικούς πολέμους Παλαιολόγων και Καντακουζηνών, είχαν πια πατήσει το πόδι τους στο ευρωπαϊκό έδαφος της Θράκης πριν πάρουν την Πόλη.

Σήμερα είναι η εποχή και συνάμα η ευκαιρία αυτό το μεγαλοπρεπές τέμενος να επισκευαστεί με διαδικασίες fast track χάρη στα εγκεκριμένα γι' αυτόν τον σκοπό κονδύλια του ΕΣΠΑ ώστε, ως μουσείο, να παραδοθεί στο κοινό. Το εισιτήριο θα κοστίζει το ίδιο, αλλά σε ευρώ, όχι υποτιμούμενη τουρκική λίρα, με εκείνο στην Αγία Σοφία.

Μόνο που η περιήγηση στο Διδυμότειχο είναι μακράν ασφαλέστερη και ταχύτερη σε σχέση με την χαοτική, όπως κατάντησε πια, Κωνσταντινούπολη. Επιπλέον, ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία ενός ενιαίου εισιτηρίου από τα ρωμαϊκά τείχη της Πλωτινούπολης και την αρμένικη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Κάστρο έως τα οθωμανικά λουτρά και το νεοσύστατο Βυζαντινό Μουσείο. Προφανώς, μπορεί να μπει δωρεάν στις γεμάτες κατάνυξη λειτουργούσες ελληνορθόδοξες Εκκλησίες, όπως στην Παναγία Ελευθερώτρια με το άγαλμα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στην είσοδο. Το ίδιο ισχύει και για τα τζαμιά της τοπικής μουφτείας.

Τα παραπάνω αξιοθέατα και σημεία λατρείας, σε συνδυασμό με το γειτονικό μεταξένιο Σουφλί, αποτελούν ισχυρούς μαγνήτες και στον Βόρειο Έβρο για την ανάδειξη του νομού συνολικά ως διεθνούς προορισμού. Έτσι, αρκετές απευθείας πτήσεις από χώρες της Ασίας και Ευρώπης προς το γεμάτο τανκς τον περασμένο Ιούλιο «Κεμάλ Ατατούρκ» θα μπορούν να στραφούν προς το αεροδρόμιο «Δημόκριτος» της Αλεξανδρούπολης. Γιατί όχι και ένα σύγχρονο Orient Εxpress να μη μεταφέρει επιβάτες από το Παρίσι, το Μόναχο και τη Βιέννη στον τερματικό Γαλλικό Σταθμό Διδυμοτείχου; Μαζί μπορεί να μεταφέρει και παλιννοστούντες γερμανόφωνους Εβρίτες και λοιπούς Βορειοελλαδίτες με την κινητήριο δύναμη του τουρισμού και άμεσα συνδεδεμένου αγροδιατροφικού τομέα να τους έχει δώσει κίνητρο μόνιμης απασχόλησης για ευημερία στον πανέμορφο τόπο τους.

Φανταστείτε σκηνικό στην εκδήλωση για το άνοιγμα του τεμένους την προσεχή άνοιξη: Καταρχήν να παρευρίσκεται ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Να μην του επιτρέπουν την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής στη Χάλκη και εκείνος σε μια από τις Νέες Χώρες να ανοίγει τζαμί! Και την κορδέλα να κόβει ο Πρόεδρος της Κομισιόν κος Γιούνκερ, δείχνοντας στην πράξη τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί ισότητας, ελευθερίας και σεβασμού ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πού; Μόλις λίγα μέτρα από την άλλη όχθη του ποταμού, όπου ειδικά μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στη γείτονα, κινδυνεύει να χαραχτεί το όριο των Πολιτισμών. Εκεί, στον Έβρο, το χερσαίο σύνορο που επέβαλε η τόσο οδυνηρή για τον ξεριζωμένο Ανατολικοθρακιώτικο και Μικρασιατικό Ελληνισμό Συνθήκη της Λωζάννης.

Απέναντι στον γεμάτο τσαμπουκά αναθεωρητισμό της Τουρκίας ας προτάξουμε στην Αθήνα και τις Βρυξέλλες την αναθεώρηση, όχι συνθηκών ειρήνης, αλλά στάσης. Από το να αναλωνόμαστε σε αναλύσεις των κάθε λογής λεγομένων του Ερντογάν και να πιθανολογούμε τις διαθέσεις του Τραμπ στις ευρωατλαντικές και ελληνοτουρκικές σχέσεις, προέχουν κινήσεις κοινού παρανομαστή στα εξωτερικά όρια της Ένωσης, όπως ο «Προορισμός Διδυμότειχο». Η ελλαδική κοινωνία ακούει ή είναι υπνωτισμένη ακόμη στους μεταπολιτευτικούς ρυθμούς του «Διδυμότειχο Blues» (του παράλογου η θητεία αγχωμένη μαλακία…) και του «θα σε στείλω στον Έβρο»;

Σχόλιο Paliouri-evrou.blogspot.gr: Ο κ. Αλέξανδρος Κατραούζος είναι επιχειρηματίας. ιδιοκτήτης της κορυφαίας εταιρείας μονωτικών υλικών NEOTEX  και Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου 

Ελληνικών Χημικών Βιομηχανιών. 

Δεν κατάγεται και ούτε έχει καμιά σχέση με τον Έβρο, αλλά έγραψε αυτό το καταπληκτικό άρθρο-διαφήμιση για την περιοχή μας. Ως διαχειριστές αυτού του blog τον ευχαριστούμε θερμά, γιατί αφιέρωσε λίγο από τον πολύτιμο (για τις επιχειρήσεις του) χρόνο του για να προβάλει την περιοχή μας. 
Σύμφωνα με το βιογραφικό του, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Είναι παντρεμένος με δυο παιδιά. Απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών, σπούδασε Μάρκετινγκ & Επιχειρησιακή Έρευνα (Μarketing & Operations Research) στo Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΟΠΑ), καθώς και στο ΠανεπιστήμιοJohannes Kepler Universität Linz (Αυστρία) με την υποτροφίαErasmus. Στη συνέχεια εργάστηκε στην Ισπανία. Στα πλαίσια των μεταπτυχιακών του σπουδών (International MBA) στο ΟΠΑ, εργάστηκε στην εταιρεία λογισμικού Globo Technologies. Με τα εφόδια της θεωρητικής κατάρτισης και της εργασιακής εμπειρίας στο εξωτερικό ανέλαβε μετέπειτα τα ηνία της μέχρι τότε μικρομεσαίας οικογενειακής του επιχείρησης, της ΝΕΟΤΕΧ, και την μετέτρεψε σταδιακά από εισαγωγική-εμπορική σε παραγωγική-εξαγωγική. Έως σήμερα εξάγει μονωτικά υλικά και ειδικά χρώματα σε 20 χώρες, από τη Γερμανία και την Ελβετία ως τις αραβικές χώρες και από τη Γκάνα ως τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες.

Υ.Γ: Μακάρι και οι Εβρίτες πετυχημένοι επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, καθηγητές Πανεπιστημίου και γενικότερα έχοντες δυνατότητα τέτοιων παρεμβάσεων, να ακολουθούσαν τα παράδειγμα του.