Κυριακή 24 Ιουλίου 2016

Συνεχίζουμε όλοι μαζί για το αγαπημένο μας Παλιούρι

Τελικά δεν άντεξα. Ήταν πάρα πολύ δύσκολη και όπως αποδείχθηκε αδύνατη η απόφαση για την οριστική διαγραφή του blog. Αν και η εν θερμώ αρχική μου απόφαση και με αρκετή πικρία για να είμαι ειλικρινής από την στάση ορισμένων (ελάχιστων ευτυχώς) ήταν να αποτελέσει παρελθόν αυτή εδώ η "γωνιά" που τα τελευταία 6 χρόνια είναι αφιερωμένη στο αγαπημένο μας Παλιούρι, προτίμησα την προσωρινή παύση. 

Τις μέρες που μεσολάβησαν, δεν περίμενα ότι θα δεχόμουν τόσα πολλά e-mail αλλά και τηλεφωνήματα από όσους φυσικά γνώριζαν τον αριθμό του κινητού μου. Όλοι ζητούσαν επίμονα να μην καταργηθεί το blog, αλλά να συνεχίσει η "φωνή" του χωριού μας στο διαδίκτυο. 
Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όσους επικοινώνησαν μαζί μου. Θα μου επιτρέψουν όμως να κάνω ιδιαίτερη αναφορά σε εκείνους τους συγχωριανούς μας που βρίσκονται στο εξωτερικό και κυρίως με το e-mail εξέφρασαν την επιθυμία τους να μην αποτελέσει παρελθόν αυτό το "παράθυρο" ενημέρωσης για όσα συμβαίνουν στο αγαπημένο μας χωριό. Από την Γερμανία, το Βέλγιο, αλλά και την Αμερική, τον Καναδά ακόμα και την Αυστραλία, δέχθηκα μηνύματα. Όλοι μου επεσήμαναν ότι χάνουν  την "γέφυρα" με το Παλιούρι αν πάψει να υπάρχει αυτή η ιστοσελίδα. Ειλικρινά με συγκίνησαν τρομερά.

Ειδικά όμως μια συγχωριανή μας, η Μαρία Κισσούδη, αδερφή του Σωτήρη του μπέη όπως τον λέμε στο χωριό, με συγκλόνισε με με όσα μου έγραψε από το Ντένβερ του Κολοράντο των Ηνωμένων Πολιτειών όπου μένει. Ήταν 2 τα ξημερώματα όταν πήρα το e-mail της, που τα μισά ήταν γραμμένα με greeklish και τα άλλα αγγλικά. 

Μου έγραψε λοιπόν η Μαρία μεταξύ άλλων: 
Hello Kosta.
Me leve Maria Kissoudi, eimai tou Sotiri Kissoudi h adelfi kai zw edw kai 26 xpovia stiv Ameriki. Otav priv polla xrovia ematha yia to blog tou xwryiou mou, aisthanthika oti briskomouv ekei, kai polles avamveisis ksupvisav kai m'eferav pio kovta sto xwrjo. Av stamatisis  twra, tha eivai sav va klivouv ta suvopa ki’ eyw then tha exw dikaioma va perasw opws kai pola alla atoma pou briskontai makria.
Eivai liyo pio duskola ta agglika pliktra va yrafw ellinika.
Eyw s’euxapistw para polu yia ola pou mas exeis prosferei  kai sou euxomai kalh tuxh.
Me ayapi kai sebasmo,
 Maria Kissoudi apo to Denver,Colorado
Για να διευκολύνω όσους δυσκολεύονται να το διαβάσουν, η Μαρία μου έγραψε συγκεκριμένα: 
"Γειάσου Κώστα.
Με λένε Μαρία Κισσούδη, είμαι του Σωτήρη Κισσούδη η αδελφή και ζω εδώ και 26 χρονια στην Αμερική. Όταν πριν πολλά χρονια έμαθα για το blog του χωριού μου, αισθάνθηκα ότι βρισκόμουν εκεί και πολλές αναμνήσεις ξύπνησαν και μ' έφεραν πιο κοντά στο χωριό. Αν σταματήσεις  τώρα, θα είναι σαν να κλείνουν τα σύνορα κι εγώ δεν θα έχω δικαίωμα να περάσω όπως και πολλά αλλα άτομα που βρίσκονται μακριά.
Είναι λίγο πιο δύσκολα τα αγγλικά πλήκτρα να "γράφω" ελληνικά.
Εγώ σ’ευχαριστώ παρα πολύ για όλα που μας έχεις προσφέρει  και σου εύχομαι καλή τύχη.
Με αγάπη και σεβασμό,
 Μαρία Κισσούδη από το Denver,Colorado

Κλείνει μάλιστα η Μαρία, την οποία θυμάμαι ότι είδα τελευταία φορά πριν από πολλά χρόνια (μπορεί και πάνω από 26 που λείπει) στο χωριό με τα χαρακτηριστικά φουντωτά κόκκινα μαλλιά) εκεί κοντά στο πατρικό της σπίτι στα Μνηματούδια, με την πολύ αγαπημένη μου φράση του Αμερικανού Προέδρου Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι: "Just for you Kosta.
"My fellow, ask not what your country can do for you, ask what you can do for your country. John F. Kennedy" 

Δηλαδή: "Μόνο για σένα Κώστα. "Συμπολίτες μου, μην ρωτάτε τι  μπορεί η χώρα σας να κάνει για σας, αναρρωτηθείτε τι μπορείτε να κάνετε εσείς για τη χώρα σας. John F. Kennedy"


Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν, αποφάσισα αυτό το blog να συνεχίσει την διαδρομή που ξεκίνησα πριν από 6 χρόνια, τον Σεπτέμβριο του 2010. Να είστε όλοι καλά...

Κώστας Πιτιακούδης

Υ.Γ: Άλλωστε πλησιάζει το Πανηγύρι του χωριού μας που κάθε χρόνος που 
περνάει αποδεικνύεται πως δικαιολογημένα έχει καθιερωθεί στο μυαλό όλων ως πραγματικά το καλύτερο όχι μόνο στην γύρω αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου